5: bijna halverwege
In de afgelopen weken hebben we o.a. met z'n achten een bezoek aan Trente en omgeving gebracht van drie dagen. Een reisafstand vanuit Loppiano van ongeveer 350 kilometer. Waarom Trente? Trente is de bakermat van de Focolarebeweging. Chiara heeft er gewoond tot ze ongeveer 30 jaar oud was en veel plaatsen in en rond Trente (met name de vallei van Fiera di Primiero (Tonadico)) herinneren aan de eerste en belangrijkste inspiraties van de Spiritualiteit van de Eenheid. Vergezeld van korte geschriften uit de jaren 1943-1954, gingen we van plek naar plek. Het was een soort bedevaart, maar tegelijkertijd een beetje herleven.
In de week na ons bezoek aan Trente, is de huidige presidente van de Focolarebeweging naar Loppiano gekomen, speciaal met het doel de verschillende vormingsscholen beter te leren kennen. Voor ons een moment om een persoonlijk contact met haar op te bouwen.
Vorige week was er net buiten Rome een congres speciaal voor echtparen binnen de Focolarebeweging. Naast 440 andere echtparen uit de hele wereld, waren er vanuit Nederland 13 stellen, waaronder Ludie en ik! In vier dagen tijd zijn heel wat thema's de revue gepasseerd: De natuurlijke waarden binnen het gezin als voorbeeld voor de maatschappij; het belang van het 'om niet' handelen binnen het gezin (én in de economie) niet omdat het niets waard zou zijn, maar omdat naastenliefde onbetaalbaar is; de dialoog en de affectiviteit binnen het koppel; de dialoog met kleine en grotere kinderen; ervaringen; elke dag een uur twee aan twee zijn; op de laatste ochtend opnieuw onze trouwbelofte naar elkaar uitgesproken.
Afgezien van het prachtige programma, was het heerlijk om na een maand weer even samen te kunnen zijn!
Komend weekend zijn 6 weken voorbij en zijn de drie maanden voor de helft verstreken. Een goed moment om balans op te maken:
Wat een enorme uitverkiezing hier te mogen zijn en wat een grote verantwoordelijkheid... Soms (of liever: vaak) denk ik dat ik niet waardig en niet in staat ben. De Spiritualiteit van de Eenheid is immers zo groots, dat het me klein doet voelen. Even later besef ik dat ik niet vooruit moet kijken (en ook niet achterom...), dat ik open moet staan, dat de eenheid behalve doel ook uitgangspunt is en dat ik vooral niets alleen moet willen doen. Dat merk ik vooral hier in huis: bijna nog voordat ik iets denk te moeten zeggen of doen, heeft een ander het vaak al uitgesproken of gedaan. Als iedereen zijn/haar hart (lees: de Heilige Geest) volgt, dan vormen we samen een prachtige sterrenhemel.
Leuk om van je te lezen.
Wat een mooi beeld, die sterrenhemel!
Jij daar, ik/wij hier...
Mooie tijd weer verder.
Liefs, Monique
Af en toe lees ik je verhalen. Boeiend om zo iets meer van de Focolare beweging te lezen. Lees dat je bijna op de helft bent. Hopelijk brengt je verblijf wat je ervan verwacht. Succes met de tweede helft van je verblijf.
Martin
het moet wel een héél bijzondere tijd voor je zijn!
Ik wens je ook een goede tweede helft.
liefs
Cäcilia
Mooi hoor wat je meemaakt. Bijzonder dat je Emmaus hebt ontmoet. Heel fijn dat Ludi en jij even een paar dagen samen waren. Ben benieuwd naar de inhoud van het congres!
Nog een hele fijne leerzame en liefdevolle tijd toegewenst! Petra
het blijft fijn om mee te lezen met jouw leven daar.
En dat op de dag dat we vorig jaar met Carmina zo intens op pad gingen naar Thuringen.
Nog een kleine opmerking :) : in je laatste alinea valt het woordje 'moeten' mij op (ik herken dat woordje heel goed!). Misschien mag je het wat vaker dat je denkt vervangen door 'mogen'.
Hartelijke groet, Dick
Weer een inspirerend verhaal. Alleen al door daar te zijn en je ervaring te delen, werk je mee aan de spiritualiteit van de eenheid. En opnieuw die trouwbelofte, heel bijzonder.
Liefs, Heleen
Wat fijn, om zo te mogen groeien. En allemaal gelijkgestemden om je heen. Een prachtige ervaring lijkt me.
Bijzonder en fijn dat je jouw ervaringen met mij/ ons deelt,
Liefs, Roeland.
Het gebed van de verlatenen abandonato aan het lezen en voor het slapen een aantal meditaties van chiara vanavond een mooie kern gehad in het huisje ( nieuwe ) van koen apen trots was hij .