7: Richting het eind
22 juni 2013 - Loppiano, Italië
Er is heel wat tijd verstreken sinds mijn laatste update. Het leven is in een stroomversnelling geraakt; de 3 maanden komen aan het eind en de onderwerpen die we verdiepen nog lang niet uitgeput! We zijn een paar dagen in Rome geweest om het wereldcentrum van de Beweging te leren kennen. Was onze blik al verruimd hier in Loppiano, in Rome is er nog een dimensie bijgekomen: dat van wereldwijd één familie te zijn. Vooral het aanwezig zijn bij ons maandelijkse "journaal" dat live werd uitgezonden heeft daartoe bijgedragen. Ooit begonnen als een "conference call" in de jaren '80 dat indertijd begon met het minutenlang oproepen van alle luisterpunten, inmiddels via internet te zien op alle punten van de aarde. Interviews, nieuws, reacties.
Ginds is onze eik geveld: onze 80-jarige Spaanse is na een paar onbesuisde valpartijen en een lelijke geinfecteerde wond op haar scheenbeen, in een rolstoel beland omdat er een kleine breuk in haar enkel is gevonden. Ook dat geeft een nieuwe dimensie! Zij moet zich verplicht laten helpen met alles (wat ze alles behalve leuk vindt) en wij hebben een naast die veel extra attentie vraagt....
Ons bezoek aan Rome is door mij onderbroken om een paar welkome dagen met Ludie, zijn zus en zwager te kunnen doorbrengen, met o.a. een lang verwacht bezoek aan Florence!
Ik ben de eerste die over een week vertrekt. De gedachte daaraan is nogal dubbel: Hoewel het leven hier intens is, heeft het ook een zekere rust en regelmaat; voldoende nachtrust (zelden minder dan 8 uur), relatief veel vrije tijd, weinig onverwachte zaken. Allemaal dingen die er thuis niet zijn. Van de andere kant zijn deze maanden bedoeld als een nieuwe start in mijn leven. Het geleerde moet nu in praktijk gebracht, de inzichten omgezet in leven, het enthousiasme doorgegeven. Ik moet toegeven dat het zeker geen gelopen race is en dat ik soms bang ben me alleen te zullen voelen. Maar dan besef ik ook meteen dat ik nooit alleen ben. Er is altijd Iemand bij me. Het is voldoende erin te geloven!
vedankt voor je mooie ervaringen,ja zeker ben je niet niet alleen een mooie famielie hebben we he.
en straks als je thuis bent dan begind het pas echt maar wetent dat wat je daar hebt opgeboud dat inderdaat een steun in de rug is.
geniet,beleef nog een mooie week daar wil je de groetjes doen aan anka van mij
een lieve groet van patricia
Wat een heftige reis is het uiteindelijk geworden. Maar wat neem je ook veel mee naar huis. Nog een fijne week en daarna zien we elkaar vast weer snel.
Tot gauw! Dinie
Bedankt voor je mooie verhalen. Het zal een overgang zijn straks weer terug te zijn in Nederland met het dagelijkse ritme van thuis werk. Ben benieuwd hoe je je ervaringen hier gaat vasthouden en uitbouwen. Goeie terugreis en heb het goed samen met Ludie . Feike
Geniet deze week nog en wat erg voor die Spaanse mevrouw
Maar dat zag je al aan haar voet dat hij niet in orde was wens
Haar veel beterschap van ons en een goede thuisreis groetjes jo lizet
dit was echt een bijzondere tijd, ik kan me je dubbele gevoelens goed voorstellen. Hier zijn wel een heleboel mensen die het héél erg leuk vinden als je weer terug bent!
We zien elkaar na de lange zomer-zang-pauze, ik verheug me erop.
Groetjes en goede reis
Cäcilia
maanden gehad. Veel nieuwe contacten gelegd.
Ik hoop dat straks thuis de overgang niet te groot is.
Doe het rustig aan ,het hoeft niet allemaal tegelijk.
Alleen ben je nooit, als je je zo voelt geef dan maar een belletje. Ik heb er heel veel zin in om weer samen te kunnen zingen.
Jij draagt meer naastenliefde uit dan je misschien zelf denkt.
Groetjes Hettie
indrukwekkend lieve Lianne! kus