Vakantie in Zwitserland

Lieve allemaal,

hoogste tijd voor een tweede verhaal! De laatste vier dagen voor mijn vertrek heb ik doorgebracht bij mijn twee zusjes; een fijne mogelijkheid om nog de hele familie te zien en te spreken. Mijn “to do” lijst is langzaam maar zeker geslonken en de laatste zaken afgehandeld (bank, hypotheek). Op zondag de laatste ‘verplichting’ binnen de parochie: het dirigeren (samen met de nieuwe dirigente Hettie) van het familiekoor bij de familieviering en ‘s middags een BBQ met het koor dat uitgebreid heeft stilgestaan bij mijn vertrek: allemaal hartverwarmend! Het vertrek maandagochtend (9:00 uur) eenvoudig: een paar warme omhelzingen, een paar opbeurende woorden en beloftes. Vervolgens òp naar de Aldi, om verse haring te halen voor mijn broer die had laten weten dat ik hem daar een heel groot plezier mee zou doen. De zaterdag ervoor had ik met mijn neefjes al een vergelijkend warenonderzoek gedaan met een exemplaar van de echte vishandel naast die van de Aldi. Daaruit kwam die van de Aldi als winnaar uit de bus en aangezien het prijsverschil aanzienlijk was (helft), was de keuze snel gemaakt!

Vervolgens op weg in mijn eigen auto die drie weken op marktplaats had gestaan, maar uiteindelijk niet is verkocht. Omdat ik er in mijn hart al afstand van had gedaan, leek het me een extra luxe…

Ben om 18:15 uur aangekomen bij mijn broer Antoon die een van de vaste bewoners is van een internationaal vormingscentrum van de Focolare beweging in Montet (kanton Vaud), vlakbij het meer van Neuchatel. Daar heb ik twee hele weken vakantie gehouden, gekarakteriseerd door de volgende zaken:

In Payerne, zo’n 3 kilometer verwijderd van Montet, ligt het grootste militaire vliegveld van Zwitersland, waar juist in deze dagen 100 jaar luchtvaart werd herdacht (voor de liefhebbers: http://www.air14.ch), wat betekende dat er zich 10 dagen lang allerlei spektakels vlak boven onze hoofden ontvouwden: buitelende formatievliegers, laag overscherende straaljagers (écht oorverdovend!), tekeningen tegen de straalblauwe lucht in allerlei kleuren… (zie ook de foto’s).

Wandelingen door de frisse Zwitserse heuvels met en zonder Antoon die zich regelmatig vrij maakte. De foto is van een zonovergoten dag (deze zomer ook hier erg schaars) tussen de wijnvelden aan de rand van het meer van Genève, zo’n half uur rijden.

Een concert met de verrassende combinatie van fluit en orgel (tussen 1910 en 1971 eigenhandig gebouwd door componist en organist Jehan Alain) in het kerkje van Romainmoitiers, een prachtig middeleeuws dorpje in de Jura.

Een puzzle van 2000 stukjes die mij heel wat hoofdbrekens en stress heeft gekost… (zie foto). Het betrof een afbeelding van de cartoon ‘Orchestra’ van de franse tekenaar Loup: een groot symphonie orkest van zo’n 150 personen (incl. koor), bijna allemaal met een kaal hoofd en zonder uitzondering een grote rode neus…

Bezoek dat zich over twee dagen uitstrekte (6-7 september) met 25 bewoners o.a. aan een aantal Zwitserse plaatsen die een rol hebben gespeeld in de (ontstaans)geschiedenis van de Focolarebeweging, steeds vergezeld van meditatieve teksten en ervaringen: De Benedictijner abdij van Einsiedeln, het kerkje van Oberiberg, een bezoek aan Zurich met uitleg over het ontstaan van de (Zwitserse) Reformatie, een bezoekje aan het geboorteland van de patroonheilige van Zwitserland Bruder Klaus von Flueli. Het werd een ware pelgrimstocht omlijst door de prachtige Zwitserse Alpen, langs verschillende grote meren die ieder hun eigen charme hebben.

Op de lange lijst met intenties die ik heb achtergelaten bij het mariabeeld van Einsiedeln stond ook een behouden aankomst in Rome, want stiekem vond ik het wel spannend die 1000 km. alleen te moeten afleggen. Beide vorige keren was het immers weekend, en deze keer een maandag… Ze heeft zich (op haar ‘verjaardag’ – 8 september) van haar beste kant laten zien (J), want nog niet eerder was een autorit zo ontspannen als deze keer! Zonder enige vertraging (7:15 – 20:15) ben ik aangekomen.

Tijdens de laatste kilometers (vergezeld door een volle maan die me over de Romeinse heuvels toescheen), was ik me bewust dat ik nu echt een nieuw leven instapte. Ik geef toe dat een enkele zucht me is ontsnapt, maar de overtuiging dat als ik edelmoedig met God, Hij het met mij is, overwint alles!