Wennen, weerzien, wonen, warm, wandelen, werk

Zoals de titel doet vermoeden zijn er nogal wat thema's te 'bespreken' na de eerste twee weken! 

Met dat 'wennen' valt het eigenlijk wel mee. Ongemerkt wellicht heb ik in de afgelopen jaren tijdens congressen en vakanties de Italiaanse mentaliteit, dagstructuur, temperamenten en eetcultuur enigszins leren kennen, zodat de overgang niet al te groot is gebleken. Wel heb ik me een andere kamer (bed) uitgezocht in het nu nog vrijwel lege huis na vier nachten wakker liggen en draaien. Mijn moeder zweerde erbij: met het hoofd naar het oosten liggen zou het beste zijn. Op internet vind je de raarste verhalen over slaaprichting. Hoe dan ook: ik ben gedraaid van zuid naar oost en sliep meteen beter! Het is een klein kamertje achter op zolder geworden, waar ik al bukkend naar toe moet en al drie keer mijn hoofd heb gestoten. Dat is wél een kwestie van wennen!

We zijn nu met z'n tweeën: Sonia is mijn huisgenote tot eind november. Ze is een Portugese maatschappelijk werkster van 44 jaar. We kunnen het goed samen vinden. In oktober moeten Patience (Kameroen) en Maria Mercedes (Colombia) nog aankomen. Zij zullen net als ik langer blijven. De dynamiek in huis zal dan zeker veranderen! Onder ons (zie foto's) wonen Marilen (Korea) en Daniella (Italië) die hier al enkele jaren zijn en hun eigen appartementje hebben.

De Focolarebeweging houdt deze hele maand september de algemene assemblee (om de zes jaar). Tijdens de assemblee worden verkiezingen gehouden en het beleid voor de komende zes jaren bepaald. Bijna alle vaste medewerkers van het centrum (twee huizen verder) waar ik ga werken zijn daar nu erg druk mee en maken lange dagen, zodat ik ze nog weinig heb gezien. In de tussentijd doe ik klusjes die zijn blijven liggen: Omdat zowel het centrum als het huis waar ik woon gemeenschappelijk bezit zijn, moet de inventaris jaarlijks worden gecontroleerd en geupdated (Fenne, heb ik het zo goed geschreven?). Leuke manier om 'spelenderwijs' mijn vocabulaire uit te breiden, bijvoorbeeld met "attaccapanni a piantana" (staande kapstok), "tovaglietta all'americana" (placemat) of "acciaio inossidabile" (roestvrij staal)!

Om mijn conditie op peil te houden wandel ik veel. Vorige week zaterdag mocht ik me aansluiten bij het gezelschap van de assemblee dat onder leiding van een gids een bezoek bracht aan de Tuinen van Villa Barberini (55 hectare Vaticaans grondgebied binnen de gemeentegrenzen van Castel Gandolfo) die pas sinds april dit jaar zijn opengesteld op verzoek van Paus Franciscus (zie foto's). Prachtig!
Afgelopen zondag ben ik met Agnes (een van de twee Nederlandse afgevaardigden voor de assemblee) en Miranda (Nederlandse die al jaren op de Filippijnen woont en om dezelfde reden hier is) het meer van Albano rondgelopen (2 uur). Dat is overigens geen sinecure: Het zandpad is op veel plaatsen zó smal dat je achter elkaar moet lopen, en als je bedenkt dat op zondagmorgen half Rome daar gaat wandelen, joggen en mountainbiken (hele families!), snap je dat we héél regelmatig de berm (of liever: struiken) in moesten.
Goede trottoirs zijn hier sowieso een luxe (zie foto's). Geen land voor scootmobielen of rollators...

Afgelopen zaterdag een concertje bezocht in een kleine orthodoxe kapel van het barok-ensemble Spirale Armonica, vijf jonge dames die in Brussel wonen en werken. Ik was van te voren enigszins gereserveerd: onbekend met het niveau van de oude muziek in Italië én vanwege een overkill aan barokmuziek tijdens mijn studie aan het Arnhemse conservatorium (1982-1988). Ik heb echter genoten, vooral van de niet meer dan drie turven hoge aziatische dame die viola da gamba speelde (voor de niet ingewijden: de voorloper van de cello): wat een beheersing en ogenschijnlijk gemak (zie video)!

Zondag Rome ingedoken met Agnes en Laura van Dun (die hier ook is vanwege de assemblee). Ik heb Agnes laten rijden. Ze vond het een heerlijke ontspanning (zij - voorlopig - liever dan ik...). Om 10:30 de mis in de kerk van de Friezen (in het Nederlands, maar onder Italiaanse temperaturen!), aan de rand van het Sint Pietersplein (vier gangen menu voor 15 euro). Vervolgens gewandeld richting de wijk Trastevere en daar gegeten. Daarna via het Pantheon en Piazza Navona (de beroemde Bernini fontein) terug naar de Sint Pieter.

Hoewel de herfst is begonnen, bereiken we hier voor Nederlandse begrippen zomerse temperaturen. Overdag wordt het nog steeds zo'n 25-27 graden. Goed voor de vijgen: we hebben zowaar een vijgenboom in onze tuin (die verder niet veel soeps bevat)! Leve internet, want ik kon daar alles vinden over hoe te oogsten, eten, verwerken. Al verschillende toetjes en taarten gemaakt, allemaal even lekker. Bovendien komen de laatste walnoten van vorig jaar, die ik in juli met de moeder van Ludie allemaal heb gekraakt, hierbij ook heel goed van pas!

A presto!